İKİ TANIK................

İki tanık var biri dilimdir, biri de virüs kalemim

ihanet etmez sözüm kağıda ve halim şeytana Teslim ,

ölümün sessizliğine eşsiz bir seda ile girdim

boğulmaktan korktuğum bir denizin tahminimden derinim.

Benim kalbim ısrarla

cennet kuşatmasında hala

ruhum bedeni terke maruz

sevap artı günahlarla

öncelerimi dışlar sonralarım

aklım firarda

güller yare sevgi kanıtı

benim elimde papatya.

içimden kaba bir ses

beni azarlıyor yıpratmakta

yağmur betonla sevişirken

güneş altın saçmakta

kollarım o nankörlerle çetin güreş tutmakta

cihan gidenlerin gölgelerini koleksiyonuna katmakta.

sevdirmeye gayret etme kendini

sevilmeye terket

uzadıkça kısalan ömre huzur aşısı zerket

her adım için on çuvallık külfet kalbim hayra lütfet

zararı belli sonlarından

iki gözünü ırak et

keşfi bekleyen cümleler içindir bütün çabam

kelimlerden kalpler yaptım kimini deştim acımadan .

Dilini kestiklerim suküt nöbetinde gık çıkarmadan .

Suratsızları Kapıdan Kovsan girmek ister Bacadan

Söz ehlime itaat et

benim sözüm cevher ,

Kalemim olgunluk tahsilinde

yalanına var ettim ..

İki Tanık var

Biri dilim bir kalemim

olanı biteni sindirdim

yeter bana kendi derdim ..

Bilirim bensiz dostum iblis dostu hannas komşusu

batırdıkça batırır derindir vesvas kuyusu

en tatlı yerinde uykumu basar karabasan kabusu

güzel cevapların vardır elbet hain sorusu.

Kanadı olsa hain kedinin soyu kururdu serçelerin

susuz çölde inci bulsa damla arar gözlerin

rüzgar esmes her zamanki gemiye layik

bir üfürse yol bulurdu bizim orta direk kayık bu şarkı bayık.

Çin ipeği Giysen Dahi senin değerin eşşek kılı

gelecek hayranlarındansan aç önüne bir kahve falı .

Hızlı koşan arap atının

Dört yana savruldu nalı

umulmadık zamanda kesti birisi bindiği dalı.

Günahki en güzel kadındır sizler güzele kanan

tabiatın şeytan olacaksa yılan doğursun anan

say geriye doğru onu

ileriye giden yolcu zaman

başkasının ızdırabı ile huzur bulandır mutsuz insan ...

Söz ehlime itaat et

benim sözüm cevher

kalemim olgunluk

tahsilinde

yalanına var reddim...

İki Tanık var

biri dilim biri kalemim

olanı biteni sindirdim

yeter bana kendi derdim...

sagopa kajmer

kate millett'e selam olsun...

Oysaki onlar bu toprağı,

bu kayalardan bakanlar, onu,

üzümü, inciri, narı,

tüyleri baldan sarı,

sütleri baldan koyu davarları,

ince belli, aslan yeleli atlarıyla

duvarsız ve sınırsız

bir kardeş sofrası gibi açmıştılar.

* * *

Hep bir ağızdan türkü söyleyip

hep beraber sulardan çekmek ağı,

demiri oya gibi işleyip hep beraber,

hep beraber sürebilmek toprağı,

ballı incirleri hep beraber yiyebilmek,

yârin yanağından gayrı her şeyde

her yerde

hep beraber!

diyebilmek için

nazım hikmet / şeyh bedreddin destanı'ndan...

kurduğun çiftliğe belki bir gün gelirim be kate,

gelirim de

o güzel ellerini sımsıcak sıkarım belki...

sen daha başından...

Sen kollarıma asla gelmemiş sevgili,

sen yitirilmiş olan daha başından,

senin hangi şarkılar gider hoşuna,

hiç öğrenemedim.

Vaz geçtim ben

seni gelecek anın kabaran dalgaları içinde

tanımaya çabalamaktan.

İçimdeki tüm uçsuz bucaksız imgeler -

- çok uzaktaki derinliğine

hissedilen peyzaj, şehirler, kuleler, köprüler

ve patikaların tahmin-

edimedik dönemeçleri

ve şu bir vakitler nabzı

tanrıların hayatıyla atan kudretli topraklar -

- tümü, beni her zaman atlatan seni

anlamlandırmak için içimden yükselirler.

Sen, sevgili, daima hasretle seyrettiğim

bahçelersin sen.

Bir kır evinde açık bir pencere -

-, ve sen daha yeni atmışsın adımını dışarı,

dalgın düşünceli karşılamak için beni.

Rast gele geçtiğim sokaklar, -

- sen onlarda az önce yürümüş

ve gözden kaybolmuşsun.

Ve bazen, bir dükkanda,

aynalar hala sersemlemiş olurlardı

senin orada bulunmuş olmandan,

irkilmiş geri verirlerdi benim çok ani hayalimi.

Kim bilir?

belki de aynı kuş yankılanıyordu içimizden

ikimizin de ayrı ayrı,

dün akşam.

Rainer Maria Rilke

Şimdi gemiler geçer uzaklardan

Gönlüm güvertede sereserpedir.

Işıklı geceler, saz sesleri, peynir ekmek

Ne biletim ne param ne dostum var

Pır pır eder yüreğim bakındıkça...

-Uyan Turgut um, garibim, uyan

Bura Terme'dir.

Terme köprüsünden kamyonlar geçer,

Irgatlar üç orada beş burada konuşurlar

Bir gece başlar, yarı siyah, yarı kırmızı

Cigaramı yakar evime dönerim...

-Gidin gemiler, gidin

Vardığınız yerlere selam edin

Gün olur bütün kaygılardan uzak

Ben de gelirim...

turgut uyar

Feryad ki feryadıma imdad edecek yok
Efss ki gamden beni zad edecek yok
Tesir-i mahabbetle yıkılmış güzel emma
Virane dili bir daha bad edecek yok.
Kes, varsa alkan bana ey tali-i dnum
Sen var iken lemde beni yd edecek yok
Hakkile bilir zr gönül halet-i aşkı
Mahirdir o fende anı üstad edecek yok
Yareb ne içün zr Nigr şu cihanda
Naşd edecek çoksa da bir şd edecek yok
şair nigar

GÜNLER PERİŞAN

yırtarak geçiyor kalbimizden

hayatı da törpüleyen zaman

şuramızda birşey var

acıya benzer

umuda benzer

böyle günlerde hayat

hem acıya, hem acıya benzer

gün ölümle başlatıyor hayatı

her şafak taze bir ölünün üstünde doğuyor

her sabah ölümü anlatıyor gazeteler

sol köşede ölümü kutsallaştıran bir fotoğraf

yeni bir cinayetin röntgenini çıkartıyor gövdeme

beynim sabırla keskin

iğdişliyor haber bültenlerini,

yorumları, sahte ölüm ilanlarını

bizim ilanlarımız çoktan verilmiştir

gelirse de bilinir nerden ve nasıl

böyle ölümün yücedir adı

ha kanağacı canım, ha gelincik tarlası

çünki ölümün kanıdır besleyen

bir başka baharın tohumlarını

şuramızda birşey var

bizi onduran şey

acıya saran

umudu kuşatan kalbim:

kalbim mi desem

var kalbim: yaşayan ben

hayatla ölümle cinayetle

gazetelerde, radyolarda, eski üniversitelilerde

eski prof hocalarla

yaşayan ben: geç mi kaldık/kabul edemem

ah benim sevgili annem

oğlunda elbet yurtseverden

birgün bırakırda sizi yüzüstü

yüzüstü değil: elbette bizüstü

bırakır da: kötü sarmaşıkları,

yaban güllerini

bırakır da: sekizyüzlük hırtları, şunları, bunları

giriverir senin sıcacık kucağına

yani hem sana karşı, hem senin için

giriverir o yanılmaz tarihçinin yaprağına

ölüm mü dedim annem

ölüm senin gibi güzel annelerin

senin gibi güzel çocuklar feda etmiş

o tarih atlasında

bir kırmızı gül olur ancak

koksun diye çocukların bahçesi şuramızda,

tam şuramızda

kanserli bir virüs gibi kanımıza karışsa da

bizi yaşatan günler perişan

işte bir bir kırıyorlar dalıylan

yeryüzünün olgunlaşan meyvelerini

çünki biliyorlar vakit dar

oysa dalları kırılmayan ölür mü sonsuz ağaç

hayatı pekiştiren kökümüz var

dünyayı emeğe kazandırmak için

hayata ve ölüme sonsuz bir anlam veren

kanağacına sözümüz mü var

biz şimdi gidiyoruz gibi ya dostlar

birgün döneriz elbet

acısız, adsız ölüm

suyu sürünün

sürünün ölümsuyu

bir ölü bir dirinin kanıdır

besler hayatsuyu

şuramızda, tam şuramızda

tarihe nasıl anlatsam

ey anneleri korkutan

bizi yaşatan kan

günler perişan

Arkadaş Zekai ÖZGER

fotoğrafın ortadaki beyazlı kadın, didar abla .