Karanlığa..

Karanlığa

ve diri

serinliğe

gömülü

alandaki

bahçe.

Gecenin

karanlığında

devliğini

yitiriyor

yüzlerinin

arasından

ışıklar

sızan

evler.

Geçmiş

göklerin

derinliğinde,

yıldızlar

arasında

ürkünç çöl.

Büyük

ve parıltılı

ateş sağırlaşıyorulaşarak bu karanlığa. Sessizliktir burası,bir gömütlüğün koca kımıltısızlığıGürültüler ve ışıklarağaçların ötesindeki uzaklığa ulaşıyor.Capcanlı ışıklar fışkırıyor karanlığın içinden,uluyor kendinden geçmiş sevinçli seslero üzünçlü ayrılışta.Boğuk ulaşıyorlar dipsiz karanlıkta ölmeyeyine delicesine yaşama aşkıylasolgun intiharlar gibi.Dinlemek geçmiş tutkuları,yürekte ve gecede tırmanışlarınıtoprağın ıpıslak kokusu üzerinde.İsteğin tanınmadık bir bitkisisessizliğin ve karanlığın göğünde kapalı.Karanlıkta ateşin göverişiağaçların arasında kanayan o kızıl ışık gibi
Cesare PAVESE