gökyüzünde, yeryüzünde
gün doğduğunda,
her gün ilk gün gibidir.
yoksa eğer ümit,
gün doğsa da
her yer loş ve karanlıktır.
yar gurbette,
can yürekte
bir kafeste,
ne amansızs
onsuz ayrılıktır,
geçmez zaman
her gece hep aynıdır.
fırtınada, ak ayazda
sürgün, her yerde hep aynıdır.
gül açsa da, kuş uçsa da
görmez dargındır.
her durakta, her uykuda
sürgün, her nefeste yalnızdır.
her şafakta, her yudumda
hasret sancıdır.
yol alsa da, ses duysa da,
dağ aşsa da
her adım son,
her an son adımdır
tek başına, yalnızlık bir yankıdır
fırtınada, ak ayazda
sürgün, her yerde yalnızdır.
gül açsa da, kuş uçsa da
görmez dargındır.
zülfü livaneli
